De BMW i5 Touring is een auto waarin alles perfect in balans lijkt te zijn: het design, het onderstel, de bediening, de functionaliteit én de uitstraling. Dit is zo’n auto waarvan je het gevoel krijgt dat je er de rest van je leven in wilt rijden.
Comfort en slimme details
Natuurlijk is dat niet de realiteit. Voorlopig sturen we al bijna twee maanden rond met de i5 Touring, met nog een maandje te gaan. Maar eerlijk is eerlijk: we zijn behoorlijk verknocht geraakt aan deze BMW. De standaarduitrusting voelt als thuiskomen, en dat zit hem in de details. Neem de stoelverwarming, die automatisch inschakelt op een zachte stand bij koude buitentemperaturen. Binnen enkele momenten geniet je van de aangename warmte – niet zoals bij sommige auto’s waarbij de stoelen pas warm worden als je je bestemming al hebt bereikt.
De stuurverwarming gaat eveneens automatisch aan, al moet je daar wel van houden. Persoonlijk ben ik er geen groot fan van, maar dat is natuurlijk subjectief. Een collega merkte tijdens een rit in de eDrive40 op dat hij moeite had met het ‘worstenstuur’ – een originele term die blijkbaar slaat op de dikke stuurrand. Op de redactie zijn we juist enthousiast over dat dikke stuur, maar ook dat is een kwestie van persoonlijke voorkeur.
BMW heeft daarnaast aandacht besteed aan slimme veiligheidsfeatures. Open je bij stilstand je deur terwijl er een voertuig nadert, dan licht een rode balk in het portier op om je te waarschuwen. Het zijn dit soort details die opvallen naarmate je langer met de auto rijdt.
Prestaties en verbruik
Het duurtestgemiddelde qua verbruik staat momenteel op 20,6 kWh per 100 km. Dat is keurig voor een stationwagen van bijna vijf meter, zeker gezien ons enthousiaste rijgedrag. En hoewel je bij een elektrische auto misschien niet meteen aan ‘dwarsgaan’ denkt, kan dat met de i5 verrassend goed op een nat wegdek. Het stabiliteitssysteem staat echter niet toe dat je helemaal losgaat; de elektronica grijpt tijdig en subtiel in.
Wat opvalt, is hoe gebalanceerd alles aanvoelt, zelfs op de limiet. De auto communiceert feilloos wat er onder je gebeurt, zonder dat het comfort daaronder lijdt. Alleen bij het nemen van een flinke verkeersdrempel merk je dat de luchtvering zijn grens bereikt. Hier is duidelijk gezocht naar een compromis tussen comfort en dynamiek, en dat compromis voelt heel geslaagd aan.
Tekst: Werner Budding, camera: Rob Steltman